Het begin
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg Yvette
14 Februari 2014 | Suriname, Paramaribo
Hallo Bakra's (Hollanders),
Hier mijn eerste berichtje uit Suriname.
Zaterdag 8 februari begon ons grote avontuur. De planning was om 7 uur te vertrekken vanuit Eibergen, maar dit werd uiteindelijk 7:15. Gelukkig hadden we ruim de tijd genomen, dus waren we alsnog op tijd.
Eenmaal op Schiphol aangekomen ging ik gelijk mijn koffers afgeven. Dit moest via zo'n automatische bagageband. Helaas was mijn koffer te zwaar(24,4 kilo en ik mocht 23 kilo meenemen) en moest ik naar de servicebalie. Eenmaal hier aangekomen zeiden ze dat ik €100,- bij moest betalen voor de extra kilo's. Dit wou ik natuurlijk niet en gelukkig zaten de andere dames (Amy, Jamie & Daphne) nog niet aan de 23 kilo. Dus dat werd ompakken. Zo ging mijn grote toilettas naar Jamie en mijn tassen naar Daphne. Ondertussen kwam er een stewardess naar mij toe, want ik had mijn paspoort bij de servicebalie laten liggen. Pff... Daar kwamen de eerste tranen al! Nu samen naar de automatische bagageband. Mijn koffer was nu opeens bijna 4,5 kilo lichter. Terwijl de andere dames er nu juist weer overheen zaten. Dus maar weer naar de servicebalie, ondertussen had ik al mijn spullen weer teruggekregen van de andere dames. Bij de servicebalie waren al onze koffers nu wel goed (wat raar is, omdat ik nog precies hetzelfde erin had zitten). Dat luchtte op!
Nu was het tijd om afscheid te nemen van het afscheidscomité. Mijn ouders en zussen waren er, maar ook mijn vriendinnen waren er. Super leuk! :) Maar afscheid nemen is nooit leuk, dus daar kwamen de volgende tranen. Hihi..
Op naar het vliegtuig. Uiteindelijk vertrokken we ongeveer één uur later dan gepland. De vlucht verliep prima met films kijken, spelletjes doen, lezen en veel eten. De service was dan ook prima.
Om 19:20 zaten wij in de taxi op weg naar de Franchepanestraat. Onderweg konden we niet zoveel zien van de omgeving, omdat het hier al vroeg donker wordt. Wat me wel opviel was de geur. Het rook echt naar natuur en zo nu en dan naar vuur, want dan was er iemand een vuurtje aan het stoken.
Na ongeveer een uur rijden kwamen we aan bij de Franchepanestraat. Het huis heeft een ruime woonkamer en wat kleinere kamers. Ik vond het op zich wel prima. De andere dames hadden het er wat moeilijker mee, want het was dan ook niet zo heel schoon. De huisbaas begroette ons met een kus en een knuffel. Zij woont zelf boven ons en we kregen wat te drinken en eten van haar, alhoewel we eigenlijk niet zoveel honger hadden. Gelijk natuurlijk het internet proberen te regelen, maar dit lukt niet helaas. Mijn eerste nacht was op zich wel prima, paar keer wakker geworden.
's Ochtends was ik wel op tijd wakker (lang leve het tijdsverschil). Vandaag besloten om even schoon te maken, vooral de badkamer was erg vies. Ook konden we nu wel internet regelen. Alleen werkte dit alleen op de mobiel van Daphne en van mij. Op zondag ook mijn eerste douche hier genomen, IJSKOUD!! Brrr, dat is wel even wennen voor mij! Maar ik douche hier wel een stuk korter dan in Nederland. Haha...
Tijdens het schoonmaken kan onze stagebegeleidster langs om te kijken hoe wij het hier hebben. Samen met haar hebben we ook fietsen gehuurd. Dit zijn erg goede fietsen en beter dan die van mij in Nederland! Ook heb ik al mijn kaartjes en poster opgehangen, zodat het meer mijn kamer wordt.
Op zondag hebben we ook een nieuw huisgenootje gekregen, maar die was maandag alweer weg. Ze vond het hier vies en er waren haar dingen beloofd die er niet waren. Dus nu waren we weer met z'n vieren.
Op maandag wilden we naar het centrum, maar natuurlijk zijn we helemaal de verkeerde kant op gefietst! Haha...
's Avonds gingen we echt Surinaams eten van het eettentje tegenover ons. Nou, dit was niet echt een succes. Ik denk dat we ieders 3 happen hebben genomen en daarna hoefden we niet meer. Na het eten moesten we naar onze stagebegeleidster voor een voorlichtingspraatje. Dit werd gedaan door Erik, hij werkt bij het kabinet voor de president bij iets van veiligheid. Hij liet ons de keuze of we bleven zitten en naar hem gingen luisteren of dat hij ons mee nam in de auto en hij ons wat van Paramaribo liet zien. Die keuze was natuurlijk makkelijk gemaakt, we gingen mee in de auto!
Tijdens deze rit zijn we door de verschillende wijken gereden. Heel bizar om te zien dat je eerst in een volkswijk met allemaal krotten rijdt en 2 minuten later in een dikke villawijk rijdt.
In die volkswijken reden we erg langzaam. Erik zei dat mensen denken dat hij van de politie is, omdat hij zo langzaam rijdt. De mensen keken dan ook allemaal erg boos naar binnen. Waarop Jamie vroeg of ze ons konden zien. Gelukkig waren de ramen geblindeerd en konden ze alleen een paar schimmen zien zitten. Ook zijn we Paramaribo nog uit geweest. Dit was wel super vet om te zien. En ook hier kon je de geur van de natuur erg goed ruiken. Genieten was dit! Aan het eind van de trip zijn we nog ergens gaan eten. Hier kregen we saoto, dit is een soep met stukken kip erin. Was erg lekker. Maar onder het eten hadden we het over het ongedierte in ons huis. Wij hadden namelijk beestjes in ons bed gezien. Volgens Erik was dit niet normaal en waren dit waarschijnlijk vlooien!! Nou, daar ging onze etenslust. Nu wilden we eigenlijk niet meer in ons huis verblijven. Maar we moesten er wel slapen.
Op dinsdag hebben we met onze contactdocent geskyped. Zij gaf aan dat we eerst met onze huisbaas over onze irritaties moesten praten. Zo gezegd, zo gedaan. Na dit gesprek hebben we een paar afspraken gemaakt. We krijgen allemaal een nieuw matras en de huisbaas komt niet om de haverklap naar binnen. Dit vond ik namelijk super irritant!
Op woensdag hebben we een nieuwe poging gedaan om naar het centrum te gaan. En dit is gelukt! Haha.. We werden heel erg aangekeken door de plaatselijke bevolking. De mannen maken een soort van tjilp geluid. Maar dit negeren we maar! Ook krijgen we veel opmerkingen over onze fietsen te horen. Dat onze fietsen wel 900 SRD waard zijn. Dit maakt dat wij onze fietsen nog beter vast zetten! Anders worden ze straks nog gejat.
€1,- is trouwens ongeveer 4,30 SRD.
In het centrum hebben we bij 't Vat gegeten. Dit is een restaurant wat heel bekend is in Paramaribo. 's Avonds geskyped met de familie, aangezien mijn moeder jarig was!! :)
Gisteren hebben we kennis gemaakt met onze stageplekken. Jamie en ik gaan bij Claudia A stage lopen. Het ziet er allemaal erg armoedzalig uit. Sommige kinderen slapen zelfs met z'n tweeën in één bed. Heftig!! In totaal zijn er 32 kinderen, waarvan er 14 besmet zijn met HIV.Het jongste kind is 14 maanden en de oudste is 14 jaar.
We werden rondgeleid door één van de Nederlandse vrijwilligers die er nu zit. Zij zit hier nog ongeveer één week. Dus dat is wel even fijn. Aanstaande maandag beginnen we met onze stage en dan zullen we de kinderen ook allemaal zien.
Het Parelhuis waar Amy en Daphne gaan stage lopen zag er al wat beter uit. Hier hebben we helaas geen rondleiding gekregen.
Gisteravond hebben we twee nieuwe huisgenootjes gekregen. Zij zitten in Amsterdam op school. Volgens mij zijn het wel leuke meiden! Ze doen de opleiding Pedagogiek en gaan stage lopen in een kindertehuis.
Vanavond gaan we eens kijken hoe het uitgaansleven hier is! :) Dus daar volgende week meer over. ;)
Hopelijk is het zo een beetje een duidelijk verhaal!
Tot de volgende keer.
Yvette
Hier mijn eerste berichtje uit Suriname.
Zaterdag 8 februari begon ons grote avontuur. De planning was om 7 uur te vertrekken vanuit Eibergen, maar dit werd uiteindelijk 7:15. Gelukkig hadden we ruim de tijd genomen, dus waren we alsnog op tijd.
Eenmaal op Schiphol aangekomen ging ik gelijk mijn koffers afgeven. Dit moest via zo'n automatische bagageband. Helaas was mijn koffer te zwaar(24,4 kilo en ik mocht 23 kilo meenemen) en moest ik naar de servicebalie. Eenmaal hier aangekomen zeiden ze dat ik €100,- bij moest betalen voor de extra kilo's. Dit wou ik natuurlijk niet en gelukkig zaten de andere dames (Amy, Jamie & Daphne) nog niet aan de 23 kilo. Dus dat werd ompakken. Zo ging mijn grote toilettas naar Jamie en mijn tassen naar Daphne. Ondertussen kwam er een stewardess naar mij toe, want ik had mijn paspoort bij de servicebalie laten liggen. Pff... Daar kwamen de eerste tranen al! Nu samen naar de automatische bagageband. Mijn koffer was nu opeens bijna 4,5 kilo lichter. Terwijl de andere dames er nu juist weer overheen zaten. Dus maar weer naar de servicebalie, ondertussen had ik al mijn spullen weer teruggekregen van de andere dames. Bij de servicebalie waren al onze koffers nu wel goed (wat raar is, omdat ik nog precies hetzelfde erin had zitten). Dat luchtte op!
Nu was het tijd om afscheid te nemen van het afscheidscomité. Mijn ouders en zussen waren er, maar ook mijn vriendinnen waren er. Super leuk! :) Maar afscheid nemen is nooit leuk, dus daar kwamen de volgende tranen. Hihi..
Op naar het vliegtuig. Uiteindelijk vertrokken we ongeveer één uur later dan gepland. De vlucht verliep prima met films kijken, spelletjes doen, lezen en veel eten. De service was dan ook prima.
Om 19:20 zaten wij in de taxi op weg naar de Franchepanestraat. Onderweg konden we niet zoveel zien van de omgeving, omdat het hier al vroeg donker wordt. Wat me wel opviel was de geur. Het rook echt naar natuur en zo nu en dan naar vuur, want dan was er iemand een vuurtje aan het stoken.
Na ongeveer een uur rijden kwamen we aan bij de Franchepanestraat. Het huis heeft een ruime woonkamer en wat kleinere kamers. Ik vond het op zich wel prima. De andere dames hadden het er wat moeilijker mee, want het was dan ook niet zo heel schoon. De huisbaas begroette ons met een kus en een knuffel. Zij woont zelf boven ons en we kregen wat te drinken en eten van haar, alhoewel we eigenlijk niet zoveel honger hadden. Gelijk natuurlijk het internet proberen te regelen, maar dit lukt niet helaas. Mijn eerste nacht was op zich wel prima, paar keer wakker geworden.
's Ochtends was ik wel op tijd wakker (lang leve het tijdsverschil). Vandaag besloten om even schoon te maken, vooral de badkamer was erg vies. Ook konden we nu wel internet regelen. Alleen werkte dit alleen op de mobiel van Daphne en van mij. Op zondag ook mijn eerste douche hier genomen, IJSKOUD!! Brrr, dat is wel even wennen voor mij! Maar ik douche hier wel een stuk korter dan in Nederland. Haha...
Tijdens het schoonmaken kan onze stagebegeleidster langs om te kijken hoe wij het hier hebben. Samen met haar hebben we ook fietsen gehuurd. Dit zijn erg goede fietsen en beter dan die van mij in Nederland! Ook heb ik al mijn kaartjes en poster opgehangen, zodat het meer mijn kamer wordt.
Op zondag hebben we ook een nieuw huisgenootje gekregen, maar die was maandag alweer weg. Ze vond het hier vies en er waren haar dingen beloofd die er niet waren. Dus nu waren we weer met z'n vieren.
Op maandag wilden we naar het centrum, maar natuurlijk zijn we helemaal de verkeerde kant op gefietst! Haha...
's Avonds gingen we echt Surinaams eten van het eettentje tegenover ons. Nou, dit was niet echt een succes. Ik denk dat we ieders 3 happen hebben genomen en daarna hoefden we niet meer. Na het eten moesten we naar onze stagebegeleidster voor een voorlichtingspraatje. Dit werd gedaan door Erik, hij werkt bij het kabinet voor de president bij iets van veiligheid. Hij liet ons de keuze of we bleven zitten en naar hem gingen luisteren of dat hij ons mee nam in de auto en hij ons wat van Paramaribo liet zien. Die keuze was natuurlijk makkelijk gemaakt, we gingen mee in de auto!
Tijdens deze rit zijn we door de verschillende wijken gereden. Heel bizar om te zien dat je eerst in een volkswijk met allemaal krotten rijdt en 2 minuten later in een dikke villawijk rijdt.
In die volkswijken reden we erg langzaam. Erik zei dat mensen denken dat hij van de politie is, omdat hij zo langzaam rijdt. De mensen keken dan ook allemaal erg boos naar binnen. Waarop Jamie vroeg of ze ons konden zien. Gelukkig waren de ramen geblindeerd en konden ze alleen een paar schimmen zien zitten. Ook zijn we Paramaribo nog uit geweest. Dit was wel super vet om te zien. En ook hier kon je de geur van de natuur erg goed ruiken. Genieten was dit! Aan het eind van de trip zijn we nog ergens gaan eten. Hier kregen we saoto, dit is een soep met stukken kip erin. Was erg lekker. Maar onder het eten hadden we het over het ongedierte in ons huis. Wij hadden namelijk beestjes in ons bed gezien. Volgens Erik was dit niet normaal en waren dit waarschijnlijk vlooien!! Nou, daar ging onze etenslust. Nu wilden we eigenlijk niet meer in ons huis verblijven. Maar we moesten er wel slapen.
Op dinsdag hebben we met onze contactdocent geskyped. Zij gaf aan dat we eerst met onze huisbaas over onze irritaties moesten praten. Zo gezegd, zo gedaan. Na dit gesprek hebben we een paar afspraken gemaakt. We krijgen allemaal een nieuw matras en de huisbaas komt niet om de haverklap naar binnen. Dit vond ik namelijk super irritant!
Op woensdag hebben we een nieuwe poging gedaan om naar het centrum te gaan. En dit is gelukt! Haha.. We werden heel erg aangekeken door de plaatselijke bevolking. De mannen maken een soort van tjilp geluid. Maar dit negeren we maar! Ook krijgen we veel opmerkingen over onze fietsen te horen. Dat onze fietsen wel 900 SRD waard zijn. Dit maakt dat wij onze fietsen nog beter vast zetten! Anders worden ze straks nog gejat.
€1,- is trouwens ongeveer 4,30 SRD.
In het centrum hebben we bij 't Vat gegeten. Dit is een restaurant wat heel bekend is in Paramaribo. 's Avonds geskyped met de familie, aangezien mijn moeder jarig was!! :)
Gisteren hebben we kennis gemaakt met onze stageplekken. Jamie en ik gaan bij Claudia A stage lopen. Het ziet er allemaal erg armoedzalig uit. Sommige kinderen slapen zelfs met z'n tweeën in één bed. Heftig!! In totaal zijn er 32 kinderen, waarvan er 14 besmet zijn met HIV.Het jongste kind is 14 maanden en de oudste is 14 jaar.
We werden rondgeleid door één van de Nederlandse vrijwilligers die er nu zit. Zij zit hier nog ongeveer één week. Dus dat is wel even fijn. Aanstaande maandag beginnen we met onze stage en dan zullen we de kinderen ook allemaal zien.
Het Parelhuis waar Amy en Daphne gaan stage lopen zag er al wat beter uit. Hier hebben we helaas geen rondleiding gekregen.
Gisteravond hebben we twee nieuwe huisgenootjes gekregen. Zij zitten in Amsterdam op school. Volgens mij zijn het wel leuke meiden! Ze doen de opleiding Pedagogiek en gaan stage lopen in een kindertehuis.
Vanavond gaan we eens kijken hoe het uitgaansleven hier is! :) Dus daar volgende week meer over. ;)
Hopelijk is het zo een beetje een duidelijk verhaal!
Tot de volgende keer.
Yvette
-
14 Februari 2014 - 16:04
Angelika Ter Horst:
Hoi Yvette,
Leuk dat jij ook een waarbenjij.nu hebt! Blijf ik helemaal op de hoogte van al jullie avonturen.
Geniet van alles en heel veel plezier met elkaar.
Groetjes
-
14 Februari 2014 - 16:05
René:
Leuk om te lezen Yvette! Veel plezier de aankomende tijd! -
14 Februari 2014 - 16:39
Janine:
Zow!! Wat een verhaal zussie! Leuk om te lezen wat je meemaakt daar!
Veel plezier nog.!!!
Dikke kus -
14 Februari 2014 - 16:48
Dineke Doosje:
Hoi yvette leuk je verhaal te lezen.
Wat een indrukken en nieuwe ervaringen.
Heel veel succes met je stage en ik blijf je volgen groeten dineke -
14 Februari 2014 - 17:14
Marcella:
Leuk Y-vet zo'n verhaal!! -
14 Februari 2014 - 17:41
Jeanette:
He Yvette, wat een mooi verhaal wat kan je dat leuk opschrijven! Bedankt, fijn zo op de hoogte te blijven van jou belevenissen daar. blijf vooral genieten en veel succes volgende week als je stage begint! Wij blijven je volgen. Liefs Jeanette -
14 Februari 2014 - 20:11
Jessica:
Super zusje!!! Ook de foto's, krijgen we beetje beeld waar we straks terecht komen ;) -
15 Februari 2014 - 09:51
Mama:
mooi verslag. lekker genieten van je vrije dagen -
15 Februari 2014 - 10:28
Els:
Leuk om te lezen hoe jij het daar ervaart, beestjes brrrrr. Veel plezier en geniet ervan, gr els -
20 Februari 2014 - 06:32
Annette:
hey yvette!!!
Dat is even een cultuurshock zeg, maar wat gaaf om te lezen dat je er zo goed mee omgaat! Ben benieuwd hoe je stage gaat bevallen, klinkt behoorlijk anders als hier; twee kinderen in 1 bed; veel succes!!!
liefs Annette -
26 Februari 2014 - 16:08
Mandy:
Hey yvette!
Super leuk dat je in suriname zit! Leuk verhaaltje ook om te lezen.
Had al het 1 en ander gehoord van je zus.
Succes met je stage en veel plezier!
Groetjes Mandy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
